Ontgrendel gratis de Editor’s Digest
Roula Khalaf, redacteur van de FT, selecteert in deze wekelijkse nieuwsbrief haar favoriete verhalen.
Het is gemakkelijk in te zien waarom Queenie, de heldin van de bestsellerroman uit 2019 – nu een nieuw komediedrama van Channel 4 – herhaaldelijk de ‘Black Bridget Jones’ wordt genoemd. Net als de geliefde bumbler van Helen Fielding is ze een zelfvertellende, besluitvaardige, wijnverslindende jonge vrouw met een gevoel voor faux-pas en een zeer twijfelachtige smaak in mannen.
Maar als Bridget pech had in de liefde, had ze ook bevoorrechten op manieren die betekenen dat haar Brits-Jamaicaanse tegenhanger ‘nooit zo zou kunnen zijn (zoals zij)’ – zoals haar schepper, de auteur en showrunner Candice Carty-Williams, heeft opgemerkt. Waar het bijvoorbeeld een gênant kostuum is dat op een chique tuinfeest ongewenste aandacht op Bridget vestigt, valt Queenie, gespeeld door Dionne Brown, in een vergelijkbare setting op door de kleur van haar huid.
Deze achtdelige serie is meer dan een Gen-Z-versie van een bekend quarterlife-crisisverhaal, maar is ook een tijdige reflectie op hoe het voelt om routinematig te worden uitgekozen, over het hoofd gezien, betutteld en gedenigreerd als een jonge zwarte vrouw. En hoewel Koningin‘s toon blijft over het algemeen luchtig, er zijn scherpe politieke observaties en aangrijpende reflecties over alles, van racistische schoonfamilie tot fetisjvervullende afspraken, gentrificeerde buurten tot generatietrauma’s, alledaagse micro-agressies tot huiselijk geweld.
Na een breuk die haar verblindt, begint de 25-jarige Londenaar aan een regime van nachtelijk drankgebruik en (meestal slechte) seks dat al snel zijn tol eist van haar jonge journalistieke carrière en haar geestelijke gezondheid. Ondanks dat ze zeker niet de eerste filmheldin is die haar toevlucht zoekt tegen existentiële angst op de bodem van een fles of tussen de lakens van een vreemde, is Queenie doordrenkt met een boeiende individuele aanwezigheid van Brown. Haar zelfverzekerdheid in de rol zorgt ervoor dat het personage nooit passief of kwetsbaar overkomt, zelfs niet als ze zich het meest ongemakkelijk voelt.
De slechte keuzes, lastige ontmoetingen en vernederende scenario’s voelen soms echter gekunsteld aan en laten te weinig tijd over voor scènes die betekenisvollere gebeurtenissen en relaties tot stand brengen. Momenten die kijken naar de banden en spanningen binnen haar multigenerationele familie behoren tot de meest lonende en rijkelijk emotionele van de serie, en zouden beter gediend zijn met een bewuster tempo en gedetailleerde verhalen. Net als zijn hoofdpersoon, Koningin kunnen profiteren van een vertraging.
★★★☆☆
Streaming op Channel 4 in het VK. Vanaf 7 juni te streamen op Hulu in de VS