Welkom bij Trade Secrets en dank aan Andy Bounds voor zijn tussenkomst vorige week. Zijn optimistische maar realistische kijk op wat Groot-Brittannië zou kunnen doen om de handelsbetrekkingen met de EU na de algemene verkiezingen van 4 juli te verbeteren, is hier. Als je je afvraagt wat de feesten zijn gezegde over Brexit en handel in de verkiezingscampagne zelf hoeft u zich geen zorgen te maken. Het is totale stilte, zoals de stilzwijgende omerta van een typische Britse familie over dat gênante incident op de bruiloft van een neef vorig jaar. De belangrijkste stukken van vandaag gaan over het vergeldingsspel tussen China, de EU en de VS. In kaart gebrachte wateren is gebaseerd op de kracht van de renminbi.
Neem contact op. E-mail mij op [email protected]
Het Middenrijk slaat terug
Na het offensief volgt de tegenaanval. Na de enorme tariefverhogingen door de VS tegen China en het antisubsidieonderzoek van de EU naar Chinese elektrische voertuigen, is Peking dreigen te reageren. De VS hebben deze berekening vermoedelijk overgenomen waartegen represailles worden genomen het is het waard. De EU heeft, in de vorm van het handelsdirectoraat, haar handelsbeschermingsacties traditioneel afgestemd op de verwachte reacties van haar handelspartners. Maar Brussel heeft nu andere instrumenten die lijken te worden gebruikt met aanzienlijk minder berekening van de tegenreactie.
Voor zover het discretionaire bevoegdheid heeft over het gebruik van antidumping- en compenserende rechten (en uiteraard zaken voor de Wereldhandelsorganisatie brengt), ziet DG Handel deze traditioneel in de context van een bredere diplomatieke relatie. De doelstellingen zijn: de binnenlandse gevolgen minimaliseren, proberen het volgens het boekje te doen, geen grote verrassingen teweegbrengen, individuele Europese bedrijven beschermen tegen represailles.
Het EV-onderzoek was dan ook gericht op subsidies en niet op dumping (waar de heffingen veel hoger hadden kunnen uitvallen) en werd op eigen kracht door de Europese Commissie geïnitieerd zonder dat een bedrijf of lidstaat een openbare klacht had ingediend. De Zuid-Chinese Morning Post onlangs gemeld dat de commissie had besloten de uitslag uit te stellen tot na de verkiezingen voor het Europees Parlement deze week. Er is over het algemeen meer politieke speelruimte in het zogenaamde op regels gebaseerde systeem van de EU dan zij erkent. (Er zijn ook heel wat speciale pleidooien van de lidstaten, vandaar dat de Franse president Emmanuel Macron onderhandelt over een tijdelijk uitstel van Chinese tarieven op cognac.)
Vandaar ook de opgetrokken wenkbrauwen onder de handelstypen die de directoraten voor de concurrentie (COMP) en de interne markten (GROW) zo uitvoerig hebben ontketend. regelgeving voor buitenlandse subsidies, compleet met triomfantelijk in de pers gepubliceerde invallen tegen Chinese bedrijven – en niet zomaar Chinese bedrijven, maar politiek verbonden bedrijven. De selectie van de Chinese scannerfabrikant Nuctech voor onderzoek werd onder meer ingegeven door het feit dat deze voorheen werd gerund door een zoon van de voormalige Chinese president Hu Jintao.
De Chinese Kamer van Koophandel in de EU heeft onlangs iets vrij duidelijk doorgegeven officieel gesanctioneerde dreiging van vergelding tegen de FSR voor wijn en zuivel. Sam Lowe van Meest begunstigde natie De bekendheid, die voor Alphaville van de FT schrijft, gaat via andere Europese producten China zou kunnen toeslaan.
Laten we hopen dat COMP en GROW de waarschijnlijke reactie van China op de FSR hebben uitgebeeld, maar voor zover iedereen van buitenaf kan zien, hebben ze dat niet erg uitgebreid gedaan. Directoraten die gewend zijn om zich bezig te houden met kartels binnen de EU en schendingen van de staatssteunregels door EU-lidstaten, zijn niet gewend na te denken over de reactie van regeringen in het buitenland.
Kom maar op
Het is altijd de moeite waard om in gedachten te houden dat toen het Congres debatteerde over het Smoot-Hawley-tarief dat de start was van de internationale terugtocht naar protectionisme in de jaren dertig, het heb er eigenlijk niet veel aandacht aan besteed op de mogelijke reactie in het buitenland. Dat bleek een beetje een boegeroep, maar het wijst op de mentaliteit in sommige delen van Washington dat zijn handelspartners geen eigen keuzevrijheid hebben.
Het is niet zo dat de VS de vergelding niet kunnen afstemmen op de besten van hen, met relaties die zij willen beheren. Tijdens het Airbus-Boeing-geschil binnen de WTO was het zeventien jaar lang een zeer geavanceerd kat-en-muisspel met de EU, waarbij Washington en Brussel regelmatig de rollen van kat en muis omwisselden om elkaars politiek gevoelige sectoren met tarieven te overladen. Gedistilleerde dranken met geografische aanduidingen zoals bourbon en champagne waren vaak een favoriet doelwit, tot aanhoudende ergernis van zowel Amerikaanse als Europese drankenbedrijven.
Maar als de VS echt besluit uit te halen, gooien ze zulke delicate berekeningen overboord. Donald Trump heeft duidelijk niet veel nagedacht over de gevolgen toen hij een tarief van 10 procent instelde op alle import uit China. Door enkele berekeningen Uiteindelijk gaf hij meer dan 60 miljard dollar uit aan hulp aan Amerikaanse boeren die getroffen waren door vergeldingsmaatregelen uit Peking, bijna alle inkomsten die hij in de eerste plaats uit de tarieven kreeg. Toch, en dit is een belangrijk punt, leek het zijn stemmen in de boerenstaten niet voldoende te schaden om hen in de Democratische colonne te duwen, terwijl de bewijs suggereert dat zijn industriële tarieven voor China waarschijnlijk zijn steun in productiegebieden hebben versterkt.
De regering-Biden is uiteraard niet zo roekeloos als Trump, maar het heffen van 100 procent tarieven op Chinese elektrische voertuigen lijkt niet te zijn gedaan met een zorgvuldige berekening van de gevolgen. Ik denk dat als je in een handelsoorlog zit en je economieën zich hoe dan ook ontkoppelen, je ervan uitgaat dat bedrijven meer gewend zijn aan de mogelijkheid van slachtoffers.
In kaart gebrachte wateren
De renminbi was dit jaar een van de sterkste Aziatische munten ten opzichte van de dollar, hoewel de markten de People’s Bank of China ertoe aanzetten laat het verzwakken.
Handelsverbindingen
A heerlijk pittige knaller van voormalig WTO-honcho Keith Rockwell voor de denktank van de Hinrich Foundation over het kantoor van de Amerikaanse handelsvertegenwoordiger onder leiding van Katherine Tai. (Ik kom hier in volgende columns op terug.)
Michael Pettis schrijft voor Alphaville van de FT betoogt (Volgens mij terecht) dat handelsonevenwichtigheden niet worden veroorzaakt door traditioneel comparatief voordeel.
India blijkbaar wel blijft met zijn sabel rammelen over het aanspannen van een WTO-zaak tegen de EU over haar mechanisme voor koolstofgrensaanpassing.
China heeft meer beperkingen opgeheven over de invoer van rundvlees uit Australië als onderdeel van de toenadering tussen de landen na het handelsconflict dat in 2020 begon.
Schrijven voor het Cato Instituut, Inu Manak wijst daar op Amerikaanse progressieven steunden traditioneel de liberalisering van de handel. Dat waren de dagen.
A papier van de denktank Center for Global Development onderzoekt of de veronderstelde 100 miljard dollar voor klimaatfinanciering een aanvulling is op de huidige hulpuitgaven. Spoiler: een derde daarvan komt uit de huidige hulpbudgetten.
Bedrijfsgeheimen wordt uitgegeven door Jonathan Moules
Aanbevolen nieuwsbrieven voor u
Chris Giles over centrale banken – Essentieel nieuws en opvattingen over wat centrale banken denken, inflatie, rentetarieven en geld. Aanmelden hier
De staat Groot-Brittannië — Wij helpen u bij het navigeren door de wendingen van de post-Brexit-relatie van Groot-Brittannië met Europa en daarbuiten. Aanmelden hier