Ontgrendel gratis de Editor’s Digest
Roula Khalaf, redacteur van de FT, selecteert in deze wekelijkse nieuwsbrief haar favoriete verhalen.
Sir Keir Starmer heeft een van zijn groene doelstellingen afgezwakt nu de Britse premier probeert zijn regering te resetten na vijf moeilijke maanden in functie.
Als onderdeel van een nieuwe reeks beleidsmijlpalen die donderdag zijn aangekondigd, heeft Labour een doel voor Groot-Brittannië geformuleerd om tegen 2030 over te stappen op 95 procent schone energie, waarmee het beloofde doel voor ‘koolstofvrije elektriciteit tegen 2030’ wordt teruggedraaid. in het verkiezingsprogramma van de partij.
De nieuwe formulering brengt Labour in grote lijnen op één lijn met de laatste conservatieve regering, die ook 95 procent beloofde schone kracht tegen 2030 en 100 procent tegen 2035.
Het team van Starmer hield vol dat zijn toespraak in de filmstudio’s van Pinewood in de buurt van Londen geen ‘doorstart’ was, maar een poging om zijn topprioriteiten duidelijk uiteen te zetten.
De reeks nieuwe doelstellingen – variërend van politiewerk tot ziekenhuisoperaties – is deels een poging om Whitehall te concentreren op het verwezenlijken van de vijf missies van de Labour-regering: economische groei, schone energie, verbetering van de NHS, veiligere straten en verhoging van de onderwijsnormen.
Stermer zei dat zijn “Plan voor Verandering”-document op het bureau van ambtenaren zou belanden “met de zware klap van een handschoen die naar beneden wordt gegooid”. Hij wilde de “volledige macht van de regering” inzetten om zijn doelstellingen te verwezenlijken, maar voegde eraan toe: “Dat is precies wat er kapot is.”
Het veelbesproken Plan voor Verandering werd bedacht door Pat McFadden, kanselier van het hertogdom Lancaster, en Morgan McSweeney, de stafchef van Starmer, als een middel om de kiezers ervan te overtuigen dat de regering resultaten boekt.
De kijkcijfers van Starmer zijn gedaald sinds de verpletterende overwinning van Labour bij de algemene verkiezingen van 4 juli.
Maar Starmer is bekritiseerd vanwege de carrousel van initiatieven. Naast de vijf missies en nieuwe mijlpalen zette hij in mei ook zes “eerste stappen” uiteen, waaronder een maatregel om irreguliere migratie aan te pakken.
“Hardwerkende Britten gaan elke dag op pad, maar maken korte metten met een politiek die hen zou moeten dienen”, zei Starmer.
Het team van de premier vreest dat sommige van zijn oorspronkelijke beleidsmissies – met name de belofte om van Groot-Brittannië tegen het einde van de eerste termijn van Labour de snelst groeiende economie in de G7 te maken – moeilijk te verwezenlijken of zinloos zijn voor de kiezers.
De nieuwe economische ‘mijlpaal’ spreekt over ‘het verhogen van de levensstandaard in elk deel van het Verenigd Koninkrijk, zodat werkende mensen meer geld op zak hebben, terwijl we ernaar streven de hoogste duurzame groei in de G7 te realiseren’.
De taal met betrekking tot de G7 is ook verwaterd vergeleken met de ambitie van Labour om “tegen het einde van het parlement de hoogste groei in de G7 in opeenvolgende jaren te realiseren”.
Andere mijlpalen zijn de bouw van 1,5 miljoen huizen in Engeland en het versneld uitvoeren van ten minste 150 grote economische infrastructuurprojecten. Volgens de NHS zou 92 procent van de patiënten niet langer dan 18 weken moeten wachten op een electieve behandeling.
Starmer beloofde ook om 13.000 nieuwe politieagenten, speciale agenten of ondersteunende agenten op straat te zetten en ervoor te zorgen dat 75 procent van de vijfjarigen in Engeland “klaar was om te leren wanneer ze naar school gaan”.
Wat groene energie betreft, benadrukte een medewerker van Labour dat de commissie voor klimaatverandering ‘koolstofvrije elektriciteit’ definieerde als bronnen die voor minstens 95 procent uit koolstofarme bronnen bestaan.
“Over het Tory-plan zeiden ze dat 95 procent van de Britse elektriciteit koolstofarm zou kunnen zijn, maar ze zeiden niet hoe dat zou worden bereikt. . . We zeggen minimaal 95 procent en maken dit tot ons juiste doel.”
Hij wees op het Labour-manifest, waarin stond dat de partij wilde dat Groot-Brittannië een strategische reserve aan gascentrales zou aanhouden.
Aanvullende rapportage door Rachel Millard