Het dubbele motief van Groot-Brittannië voor hogere defensie-uitgaven roept problemen op

Goedemorgen. Eén ding waar bijna iedereen in Westminster het over eens is, is dat als gevolg van de verkiezingsoverwinning van Donald Trump – lees onze nieuwsbrief White House Watch voor meer daarover: de Britse defensie-uitgaven zullen moeten stijgen.

Maar één niet onderzochte wisselwerking is dat er twee verschillende redenen zijn waarom dat zo zou kunnen zijn: en deze zouden de regering in twee heel verschillende richtingen wijzen.

Besteed om vriendschap te sluiten

Er zijn twee redenen waarom Groot-Brittannië de defensie-uitgaven zou willen verhogen na de overwinning van Donald Trump. Ten eerste betekent de verkiezing van een onbetrouwbaardere Amerikaanse president dat Groot-Brittannië een grotere rol zal moeten spelen bij het verdedigen van zijn eigen belangen, zowel in het buitenland als, belangrijker nog, in zijn directe omgeving. Je hoort dit vooral van Labour-parlementsleden, liberaal-democratische parlementsleden en enkele conservatieve parlementsleden.

De tweede reden is dat meer uitgeven aan defensie een goede manier is om in de gunst te komen bij Trump, een argument dat je vooral hoort van conservatieve parlementsleden en sommige ministers van Arbeid. Het is een punt dat Martin Wolf maakt in een uitstekende column over de Trump-dilemma’s in Groot-Brittanniëen een die Sam Lowe maakt in zijn Alphaville-stuk over hoe je kunt voorkomen dat je krijgt gevangen in de handelsoorlog van Trump (nadruk van mij):

Mijn werkveronderstelling is dat de EU, het VK, Japan, enz. met drie categorieën verzoeken te maken zullen krijgen:

—’Koop meer Amerikaanse spullen‘ (of exporteer minder van je eigen spullen);

— ‘Steun mij in mijn mondiale inspanningen’ (zie: handelsbeperkingen voor China); En

— ‘Diversen, anders’.

Eén manier om ‘meer Amerikaanse spullen te kopen’ is door dingen te kopen die je toch al wilt kopen, zoals bijvoorbeeld defensiemateriaal. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat veel mensen in Westminster zijn toegejuicht door het feit dat Marco Rubio, de kandidaat van Trump om minister van Buitenlandse Zaken te worden, een Atlanticist is, waarbij verschillende mensen wijzen op een toespraak die hij in 2013 in Chatham House hield. horloge En lees hier volledig. Het kan echter de moeite waard zijn om meer gewicht te geven aan Rubio’s besluit om tegen meer hulp aan Oekraïne te stemmen dit jaaren dat hij de Chinese havik van de Chinese havik is. De Britse regering heft minder tarieven op Chinese goederen dan haar collega’s, een erfenis van Rishi Sunaks verlangen naar een warmere relatie met China – een verlangen dat wordt gedeeld door de nieuwe Labour-regering.

Maar een benadering van het Trump-management zou kunnen zijn, zoals Sam suggereert, om naar het defensiebudget te kijken, te overwegen waar je Amerikaans materiaal zou willen kopen, dat in een buiging te stoppen en het als een concessie te presenteren.

Er is echter een specifiek probleem voor Groot-Brittannië, namelijk dat het ministerie van Defensie lange tijd een slechte reputatie heeft gehad op Whitehall wat betreft aanschaf en goede besteding van geld, een reputatie die het onrustige Ajax-programma voor pantservoertuigen heeft. blijkt welverdiend te zijn geweest. Het onafhankelijke rapport over het Ajax-programma, dat vorig jaar werd gepubliceerd, bracht een aantal culturele en institutionele tekortkomingen bij Defensie aan het licht, terwijl de commissie voor de publieke rekeningen de aanbesteding ervan als “kapot” heeft omschreven. Het in 2014 ondertekende contract was bedoeld om drie jaar later een familie geavanceerde pantservoertuigen aan het leger te leveren, maar deze werden geteisterd door geluids- en trillingsproblemen die bij sommige bemanningen gehoorschade veroorzaakten.

Als je de Britse defensie-uitgaven wilt verhogen om Groot-Brittannië daadwerkelijk veiliger te maken, moet je deze problemen oplossen Eerst. Maar het verbeteren van de Britse aanbestedingsprocessen en de uitvoering van projecten zou uiteindelijk kunnen betekenen dat Groot-Brittannië minder Amerikaanse goederen koopt, vooral als het doel van het verhogen van onze defensie-uitgaven het vergroten van de Britse autonomie is in plaats van het beheersen van de stemming van Trump. In wezen gelooft iedereen in Westminster dat het verhogen van de defensie-uitgaven belangrijk is – maar een van de eerste dingen die de regering moet doen is duidelijk maken waar ze daarmee werkelijk naar streeft.

Gisteren vroegen wij u of u de stichting steunt wetsvoorstel voor begeleid stervenzoals het er nu uitziet: 45 procent van de respondenten zei ja, 41 procent zei nee en 14 procent twijfelde. Bedankt voor het stemmen.

Probeer dit nu

Samantha Harveys Orbitaal heeft de Booker Prize gewonnen, wat voor mij een goede stimulans is om het boek te gaan kopen. Ik heb een diepgeworteld vooroordeel tegen romans die beweren geen sciencefiction te zijn – het zou hetzelfde zijn als iemand zou proberen te doen alsof Wolf Hall was geen historische fictie. Doris Lessing heeft nooit gedaan alsof ze geen sciencefiction aan het schrijven was! Dit is dom van mij, aangezien twee van mijn favoriete auteurs – Margaret Atwood en Emily St John Mandel – ook ontkennen. Hier is de FT-beoordeling van Orbitaalen van St. John Mandels laatste, Zee van rust, wat ik leuker vond dan onze recensent.

Topverhalen vandaag

• ‘Drastische’ hit | Arbeid heeft verloren ruim 40 procent van de raadszetels die het sinds de algemene verkiezingen bij tussentijdse verkiezingen heeft verdedigd, een teken dat de populariteit van de partij sinds 4 juli is gedaald.

• Welby stopt | Justin Welby heeft dat gedaan ontslag genomen als aartsbisschop van Canterbury na intense druk over zijn rol in het onvermogen van de Kerk van Engeland om een ​​einde te maken aan jarenlange seksuele en fysieke aanvallen door een kindermisbruiker die banden had met de instelling.

• Gray is geen gezant | Sue Gray, de voormalige stafchef van Keir Starmer heeft een bod afgewezen om zijn gezant voor de regio’s en naties te worden, hebben haar bondgenoten tegen de FT gezegd.

• In de lift | De druk om de “productiviteitspuzzel” in de Engelse gezondheidszorg op te lossen is groter dan ooit nadat miljarden ponden aan extra financiering voor de NHS in de begroting waren toegewezen. Er is goed nieuws uit een IFS-analysemaar de productiviteit van de NHS ligt nog steeds onder het niveau van vóór de pandemie. Slecht presterende ziekenhuizen zullen dat wel zijn uit in de ranglijstenzal minister van Volksgezondheid Wes Streeting bekendmaken.

• ‘Cultuur van patronage’ | Inspecteurs hebben een ‘giftige’ en geheimzinnige cultuur blootgelegd in een raadsvergadering in Oost-Londen, waarbij de besluitvorming wordt gedomineerd door de binnenste cirkel van de plaatselijke burgemeester van Tower Hamlets, Lutfur Rahman, volgens een officieel rapport. De ministers zullen nu ambtenaren van de centrale overheid sturen om toezicht te houden op de activiteiten van de raad. The Guardian heeft een artikel.