Ontgrendel gratis de Editor’s Digest
Roula Khalaf, redacteur van de FT, selecteert in deze wekelijkse nieuwsbrief haar favoriete verhalen.
Bedrijven en vakbonden zeggen dat ze in het ongewisse zijn over wanneer de Labour-regering ingrijpende nieuwe maatregelen zal invoeren die bedoeld zijn om de macht van werkgevers naar werknemers te verschuiven.
De regering van Sir Keir Starmer beloofde binnen honderd dagen na haar verkiezing in juli haar “nieuwe deal” voor werknemers in te voeren.
Het beleid, dat onder meer het ongedaan maken van alle anti-stakingswetten omvat die door de laatste Tory-regering zijn geïntroduceerd, is voorgesteld als het grootste pakket werkgelegenheidshervormingen in een generatie.
Maar de in oktober verwachte ‘Employment Rights Bill’ zal slechts de essentie van het plan uiteenzetten, waaronder het toestaan van personeel om buiten de werkuren ‘uit te schakelen’ en het beperken van nul-urencontracten.
In plaats daarvan zouden werkgevers maanden moeten wachten – mogelijk tot volgend jaar – om erachter te komen welke gevolgen een deel van het beleid precies voor hen zal hebben.
Dat komt omdat veel van de maatregelen verdere ‘secundaire wetgeving’ en overleg vereisen – maar de ministers lijken nog niet te hebben besloten welke.
“Ik heb die vraag gesteld en ze lijken het antwoord nog niet te weten”, zei een vakbondsfunctionaris.
Alex Hall-Chen, hoofdbeleidsadviseur bij het Institute of Directors, zei dat bedrijven tot nu toe de constructieve betrokkenheid van Labour over het pakket hebben verwelkomd.
Maar ze voegde eraan toe: “Gezien de tijdschema’s die we bereiken op het punt dat we meer details moeten zien over hoe de verschillende consultaties eruit zullen zien, zijn er nog steeds grote vraagtekens rond elk element van dit pakket.”
Sommige maatregelen kunnen snel worden uitgevoerd, zoals hervormingen van de wettelijke ziektewetuitkeringen en het wijzigen van de opdracht van de Low Pay Commission om rekening te houden met de kosten van levensonderhoud.
Maar Labour heeft aangegeven dat het wel een jaar zal duren voordat sommige beleidsmaatregelen, zoals het “creëren van één status van werknemer” en het herzien van ouderschapsverlof, van kracht zullen worden.
Maatregelen die via “secundaire wetgeving” tot stand komen, vereisen verder overleg met deskundigen, vakbonden en werkgevers.
Maar de regering wil niet zeggen voor welke beleidsmaatregelen secundaire wetgeving nodig is, of er over elk beleid afzonderlijk overleg zal plaatsvinden, of hoe lang elk van deze beleidsmaatregelen naar verwachting zal duren. Andere maatregelen in het pakket zijn onder meer een hoger ziektegeld en het beëindigen van “ontslaan en opnieuw aannemen”.
Een regeringswoordvoerder zei: “De Employment Rights Bill, die binnen 100 dagen zal worden ingevoerd, zal een cruciale stap zijn in de uitvoering van het ‘make work pay’-plan en er wordt ook gewerkt aan het identificeren van manieren om maatregelen te treffen via andere mechanismen.”
Craig Beaumont, hoofd externe zaken bij de Federatie van Kleine Bedrijvenzei het bedrijf verdere geruststelling nodig te hebben dat er langdurig en diepgaand overleg zou plaatsvinden over de meeste belangrijke maatregelen.
“Kleine bedrijven zullen het meest te kampen hebben met veranderingen en kosten, en daarom willen we de ministers de tijd geven om goed en diepgaand te overleggen over elke maatregel. Als er haast is, bestaat er een reëel risico op onbedoelde gevolgen”, zei hij.
“De regering heeft een brede sturing gegeven, maar heeft nog niet precies aangegeven welke maatregelen secundaire wetgeving en meer overleg nodig zullen hebben en hoe lang dat zal duren.”
Een hoge vakbondsfunctionaris zei dat de regering nog geen details heeft verstrekt over het overleg, wat de implementatie van het beleid zou kunnen vertragen. “We zullen aandringen op een implementatieperiode voor de ambities”, zeiden ze.
Over het algemeen hebben de bedrijfsleiders het verwelkomd dat er overleg zal plaatsvinden over delen van het pakket. “We weten dat sommige vakbonden verbijsterd waren toen Labour beloofde om overleg te plegen, en dat is vanuit ons perspectief een overwinning”, aldus een leidende figuur uit het zakenleven. “De vakbonden zijn niet blij met het overleg.”
De ministers proberen een evenwicht te vinden tussen de concurrerende belangen van de vakbonden, die al lange tijd donaties verstrekken aan de Labour-partij, en hun wens om een pro-zakelijke regering te zijn.
Vicepremier Angela Rayner en zakensecretaris Jonathan Reynolds ontmoetten een week geleden vakbonds- en bedrijfsleiders om de kwestie te bespreken Nieuwe overeenkomstmaar de aanwezigen vertrokken zonder de fijne details te kennen van hoe het programma zal worden geïmplementeerd.
Advocatenkantoor Lewis Silkin voorspelde dat “er dit jaar geen significante verandering zal plaatsvinden” gezien het wetgevingsproces.
“Voordat we bij de wet werden getekend . . . het wetsvoorstel zou door beide kamers van het parlement moeten gaan en zou gaandeweg kunnen worden gewijzigd. Dit zal enkele maanden duren”, aldus de woordvoerder. “Zelfs nadat het wetsontwerp wet is geworden, zullen veel maatregelen nog steeds niet onmiddellijk van kracht worden, omdat ze mogelijk substantiële secundaire wetgeving of praktijkcodes – of beide – nodig hebben om ze in de praktijk te brengen.”
Eén bedrijfsleider zei dat leidinggevenden met veel van de individuele beleidsmaatregelen in het pakket kunnen leven. “Maar er zijn zorgen over de gevolgen van het tegelijkertijd doorvoeren van zoveel veranderingen”, zeiden ze. “Ze moeten oppassen voor onbedoelde gevolgen.”