Zijn de mensen die zij volgt „helden op een missie” of zijn het eigenlijk „tragische figuren die zichzelf voor de gek houden”, zo vraagt podcastmaker Jennifer Pettersson zich af in De weg van de dodo. Zij volgde twee jaar lang drie mensen die al jaren alles op alles zetten om één diersoort (de mysterieuze paling of het eigenzinnige donker pimpernelblauwtje) of zelfs een heel ecosysteem (de Noordzee) te redden. En dat lijkt hard nodig: volgens biologen zijn planten- en dierensoorten massaal aan het uitsterven. Maar, hoe ver gaan de natuurbeschermers? En hoe zinvol is hun strijd?
Het resultaat is een lichte serie over een zwaar onderwerp. Er is vaart. Er is humor. Dat komt mede door de levendige scènes met grote en kleine successen en obstakels. Maar ook door de nieuwsgierige en betrokken voice-overs van Pettersson. En het slimme, soms naar de vertelling knipogende sounddesign van Wederik De Backer. Onmisbaar is ook bioloog Janneke Sindram die gefascineerd is door het uitsterven van diersoorten. Elke aflevering vertelt zij Pettersson een waargebeurd sprookje over verdwenen soorten: er was eens de reuzenalk, er was eens de Tasmaanse buidelwolf, er was eens de Pyrenese steenbok. Het is haar onbegrip en verontwaardiging over hoe we dit allemaal maar laten gebeuren die de serie een gevoel van samenhang en urgentie geeft die de recente podcast Animal van The New York Times wat mij betreft mist.